ยุคโลกาภิวัตน์ก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวของประชากรข้ามชาติบ่อยครั้ง ประเทศที่มีการทำสงคราม ได้สร้างความยากจน ล้าหลังทางเศรษฐกิจให้แก่ประชากรในการเลี้ยงชีพ เพื่อสรรหาชีวิตที่ดีกว่า เดินทางไปประเทศอื่น ประกอบกับประเทศที่พัฒนาแล้วมีความต้องการด้านตลาดแรงงานฝีมือระดับต่ำและความต้องการด้านกามารมณ์ ทำให้การเคลื่อนไหวของประชากรระหว่างประเทศค่อนข้างถี่ การโยกย้ายถิ่นฐานและแรงงานข้ามชาติกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดา จึงกลายเป็นเครื่องมือที่ทำให้คนที่มีใจสำหรับการประกอบอาชญากรรม จนทำให้ผู้ด้อยโอกาสกลายเป็นสินค้าในการประกอบธุรกรรมการค้ามนุษย์ ทำการแสวงหาผลประโยชน์ระยะยาวและต่อเนื่องเรื่อยมา ซึ่งปัจจุบันปัญหาการค้ามนุษย์ในไต้หวัน ส่วนใหญ่เป็นการแสวงหาประโยชน์ด้านการค้าประเวณีและการแสวงหาผลประโยชน์จากแรงงาน สำหรับในส่วนของการตัดอวัยวะของผู้อื่นนั้นยังไม่เคยพบเห็น